شاه عباس اول دستور بنای مسجد شاه را صادرکرد، این مسجد توسط استاد علی اکبر اصفهانی و نظارت محب علی بیکالله ساخته شد ، طبق اسناد تاریخی شاه عباس این مسجد را مال خالص خود بنا کرده و به روح جدش شاه طهماسب تقدیم کرده ، زیبایی اعجاب انگیز این مسجد از سردر اصلی آن شروع می شود کافی است کمی سر را به عقب ببریم وغرق در تصویر خیال انگیز کاشیهای آبی بالای سرمان شویم ، این بخش از مسجد امام یکی از زیباترین استقبالها در معماری است. کاشیهای هفت رنگ و معرق در نهایت توازن در کنار هم قرار گرفتهاند. قوس اصلی داری سه ردیف مارپیچ است و از بخش داخلی گلدانهایی قوس را فرا گرفتهاند. در بخش بالا خانه سردر میتوانیم قابی از طرح دو طاووس ببینیم که در مقابل هم قرار دارند و یادآور معنای ابدیت در فرهنگ ایرانی هستند ، در کنار اینها نقش پرنده و طرحهایی چر از گل و بته جان گرفتهاند که حال و هوای بهشت را تداعی میکنند. در اینجا میتوانیم عبارات “الله”، “محمد” و “علی” را ببینیم که با خط کوفی نوشته شدهاند. مسجد امام یک مسجد چهار ایوانی است و در جبهی جنوب شرقی و جنوب غربی صحن، دو مدرسه دارد بهنامهای ناصری و سلیمانیه وجود دارد در بخشی از مدرسه سلیمانیه قطعه سنگی را میبینیم که بر اساس آن ظهر حقیقی در شهر اصفهان در هر فصل را میشد به طور دقیقی تعیین کرد. بر اساس روایتها این اثر یادگار هوش و ذکاوت شیخ بهایی است ، سطح فوقانی آن به شکل مثلث قائمالزاویه است که وتر مثلث در جهت طرفی است که ظهر را تعیین میکند و یک ضلع مجاورزاویه قائمه وصل به دیوار است و ضلع دیگر نماینده قبله مسجد است ، تمام دیوارهای مسجد را گلها و طبیعت روی کاشیها در برگرفته است، در بخشهای مختلفی از این تزئینات طلا و نقره بهکار رفته. میتوان ساعتها به آنها خیره ماند و در خیال باغها را مجسم کرد. ستونهایی هشت گوش بار مسجد را روی شانه گذاشتهاند و وسعتی بینظیر ایجاد شده. این هنرمندی وزین تا محراب پیش میرود و همانجا بلندی طاقها مانند موج در هم فرو میروند ،از دیگر ویژگیهای مهم این گنبد انعکاس صدا در آن است، بهطوریکه اگر در مرکز گنبد حتی زمزمهای کنید صدا سراسر محیط را میگیرد. اما اگر بخواهیم یکی از زیباترین ویژگیهای گنبد را بازگو کنیم طاووسی است که در مرکز آن قرار دارد و با چرخش نور آفتاب در طول روز و گذر از منافذ، پرهای این طاووس در طول داخلی گنبد هم جت با نور حرکت میکند .